Herbata czarna - podstawowy rodzaj
Wydawać by się mogło, że wiemy wiele o herbatach. Wiemy która to
herbata czarna, a która zielona. Niestety najczęściej jest to wiedza bardzo okrojona, a do mistrzów herbacianych czyli Chińczyków bardzo nam daleko. Stosują oni najróżniejsze podziały, ale głównym jest wyróżnienie na „sześć wielkich rodzajów herbaty”. Każdy z nich obejmuje dodatkowo setki gatunków, o których Europejczyk najczęściej w ogóle nie słyszał. Jak więc widać, stosowane u nas określenie
dobra herbata nijak ma się do całej kultury pica herbaty Chin i Japonii. „Sześć wielkich rodzajów herbaty” to podział głównie ze względu na stopień oksydacji oraz kolor liści, a co za tym idzie przygotowanego z nich naparu.
Herbaty białe
Jedną z herbat wymienianych we wcześniej wspomnianym podziale jest
biała herbata czyli BAI CHA. Wytwarzana jest ona z najmłodszych liści krzewów herbacianych oraz pąków. Najcenniejsze odmiany przygotowywane są w całości z pąków. Pączki pokryte są drobnym, białym puchem i stąd właśnie pochodzi określenie tej herbaty.
W procesie produkcji poddawana jest ona tylko procesowi więdnięcia oraz suszenia. W pierwszym etapie lekko fermentuje, ale proces ten jest zatrzymywany poprzez suszenie. Najcenniejszym gatunkiem jest Baihao Yinzhen czyli Srebrne Igły. Delikatny smak i zapach oraz słomkowy kolor naparu to cechy charakterystyczne białych herbat.
Herbaty zielone
Najstarsza i najpopularniejsza w Chinach jest zielona herbata czyli LÜ CHA. Wyróżnikiem tej herbaty jest brak fermentacji. Natychmiast po zbiorach liście są suszone, dlatego nie ma tutaj czasu ani możliwości na proces fermentacji. Takie postępowanie dodatkowo pozwala zachować zielony kolor liści oraz właściwości najbardziej zbliżone do cech liści świeżych. Dość często
zielone herbaty mieszane są z dodatkami, aromatyzowane. W ten sposób powstaje powszechnie znana w Europie herbata jaśminowa.
Herbaty czerwone
Sprawa komplikuje się jeśli mowa o herbatach czerwonych i czarnych.
Herbata czerwona a więc HONG CHA, nazywana jest u nas herbatą czarną. Dzieje się tak, ponieważ posiada ona ciemnobrązowe, prawie czarne liście, a także ciemnoczerwony kolor naparu. Pochodzi z Chin, ale jest powszechnie uprawiana także w Afryce oraz Ameryce Południowej. Jest to najpowszechniej obecnie dostępny rodzaj na całym świecie. Najbardziej znana chińska herbata czerwona to Qimen Hongcha.
Jeszcze raz herbaty czarne
Tak samo jak przy herbacie czerwonej, tak też tutaj panuje pewien bałagan.
Chińska herbata czarna HEI CHA znana jest u nas jako herbata czerwona. Jej liście są poddawane silnej fermentacji nieenzymatycznej. Stąd także bierze się nieco specyficzny aromat, który można określić jako „ziemny”. Napar jest ciemny, żółto- lub czerwonobrązowy, a liście także ciemne, prawie czarne. Popularnością cieszy się herbata Pu’er, znana jako „zabójca tłuszczu”. Stąd też jest często polecana przy procesie odchudzania.
Herbaty żółte
Są to herbaty prawie nieznane poza Chinami i Tajwanem. Tam też są uprawiane, dlatego są drogie i rzadko spotykane. Powstają podobnie jak
biała herbata, ale inny jest proces fermentacji. Liście są podgrzewane, by zniszczyć enzymy, a następnie przeprowadzana jest fermentacja nieenzymatyczna. Najlepsza herbata żółta to Junshan Yinzhen. Napar jest koloru blado żółtego, o lekko cierpkim aromacie, który jednak pozostawia słodki posmak.
